اموزشی

فرآیندهای مختلفی برای شستشو و حذف آلودگی ها از روی قطعات استفاده میشوند که از نظر میزان تأثیر با هم تفاوت دارند. آشنایی با روشهای فرآیندی، تجهیزات لازم، اثر متغیرهای مؤثر و ملاحظات ایمنی در هر کدام از عملیات شستشو مواردی است که می باید در انتخاب نحوه ی انجام عملیات شستشو مد نظر قرار گیرد. در این بخش اطلاعات مختصری در ارتباط با هرکدام از روش های شستشو، شامل چربی گیری با بخار، شستشو با حلال، اسیدشویی، شستشوی قلیایی، بلاست با مواد ساینده و تمیز کاری مکانیکی ارائه شده است.
انتخاب یک پروسه شستشو با توجه به فاکتورهای زیادی انجام می شود که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد
و شناسایی و مشخص کردن نوع آلودگی هایی که باید زدوده شوند
• شناسایی جنس قطعاتی که می باید شسته شوند و اهمیت شرایط سطح پس از شستشو روی عملیات بعدی
• توانایی امکانات موجود
 • اثرات زیست محیطی فرآیند
 • هزینهی لازم برای انجام عملیات شستشو
• درجه ی تمیزی سطح مورد نیاز
• مجموع سطوحی که باید شسته شوند
• اثرات باقی مانده از فرآیندهای قبلی روی قطعات
• عملیات بعدی که انجام میشود مثل انجام عملیات فسفاته کاری، آب کاری، رنگ کاری که در این موارد تمام مراحل باید به درستی انتخاب شوند تا نتیجه ی نهایی قابل قبول باشد.

 به عنوان مثال اگر کیفیت خوبی از تمیزی سطح ایجاد نشود،عملیات فسفاته کاریبه خوبی  انجام نخواهد شد و نهایتا رنگ روی سطح قطعه به راحتی پوسته خواهدشد.درغالب عملیات صنعتی تمایل به داشتن امکاناتی با انعطاف پذیری بالاتر وداشتن عمومیت بیشتر با توجه به محدودیت موجود در بودجه ها وجود دارد. اندازه و شکل بزرگتر قطعه مورد شستشو را  معمولا اندازه هرکدام از تأسیسات واقع در خط شستشو و روش ته می کند و به خاطر تنوع شوینده های موجود، انتخاب طریقه ی شستشو به درجه تمیزی سطح مورد انتظار و عملیات بعدی وابسته می باشد. بلاست کردن سطوح با مواد ساینده ، معمولا کم ترین درجه ی تمیزی را ایجاد می کند. حلال شویی، چربی گیری با بخار - حلال ، و امولسیونی، غوطه وری قلیایی، قلیایی الکترولیتی، شستشوی اسیدی به همراه قلیایی و روش های اولتراسونیک به ترتیب می توانند سطوح تمیزتری را در فرآیند شستشو ایجاد کنند.